Open post
three wise monkey sitting on bench, not hear, not see, do not speak

Հայկական լրագրողական կազմակերպությունների կոչը Շուշիի մեդիա-ֆորումին մասնակցող գործընկերներին

Մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպություններս, հարցեր չունենք խոսքի ազատության միջազգային վարկանիշների վերջին տեղերից մեկում գտնվող երկրի ղեկավարությանը, որը, սակայն,  հուլիսի 22-23-ին հերթական շքեղ մեդիա-ֆորումն է անցկացնում։ Մենք հարցեր չունենք այս միջոցառման կազմակերպչին՝ Ադրբեջանի ԶԼՄ-ների զարգացման գործակալությանը, որն աջակցում է խոսքի ազատությունը սահմանափակող կառավարական բոլոր նախաձեռնություններին և պարբերաբար մեղադրանքներով է հանդես գալիս այդ երկրում լրագրողների իրավունքների զանգվածային ճնշման վերաբերյալ քննադատություն հնչեցնող իրավապաշտպան կազմակերպությունների հասցեին: Ցավոք, արդեն հարցեր չունենք նաև ճանաչված լրատվամիջոցներին և մասնագիտական կառույցներին​​, որոնք իրենց ներկայացուցիչներին ուղարկել են մասնակցելու Շուշիի ֆորումին՝ մի միջոցառման, որի միակ նպատակը Բաքվի՝ քաղաքակիրթ աշխարհի հիմնարար արժեքներին հակասող արտաքին և ներքին քաղաքականությունը լեգիտիմացնելն է․ այսօրինակ անսկզբունքայնությունը շատերի համար սովորական բան է դարձել։

Մեր հարցն ուղղված է ալիևյան ռեժիմի առատաձեռն հյուրընկալությունը վայելող և արտաքին աշխարհից ավելի քան յոթ ամիս մեկուսացման մեջ գտնվող Լեռնային Ղարաբաղի քաղաքներից և գյուղերից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա հայտնված գործընկեր լրագրողներին։ Այնտեղ, որտեղ հազարավոր մարդիկ երկար ժամանակ զրկված են տարրական սնունդ ունենալու հնարավորությունից, որտեղ ծննդաբերող կանանց չեն կարող հասցնել հիվանդանոց՝ բենզինի բացակայության պատճառով, որտեղ ջրի մատակարարումը վտանգված է էլեկտրաէներգիայի սակավության պատճառով… Մի՞թե ձեր մասնագիտական պարտքը ձեզ չի դրդում ադրբեջանական իշխանություններից պահանջելու ազատ տեղաշարժի հնարավորություն, որպեսզի ձեր աչքերով տեսնեք այն ողբերգությունը, որի հետ զուգահեռներ գտնելն այնքան էլ հեշտ չէ ժամանակակից աշխարհում։ Մի՞թե այլևս լրատվամիջոցների խնդիրը չէ՝ ճեղքել տեղեկատվական շրջափակումները, երբ կատարվողի մասին տեղեկատվությունը գալիս է համարյա բացառապես կողմնակալ աղբյուրներից։ Մի՞թե դուք որոշել եք տուրք տալ մեր մասնագիտությանն անհարիր դյուրահավատությանը և «ըմբռնումով մոտենալ» փաստարկներին, թե իբր Ֆորումի տերերն ուրախ կլինեին օգնել ձեզ մի քանի րոպեում հաղթահարել Լեռնային Ղարաբաղի մայրաքաղաք Ստեփանակերտ տանող ճանապարհը, բայց տեղի հայկական ղեկավարությունը կամ ռուս խաղաղապահները ձեզ թույլ չեն տա անցնել:

Մինչդեռ ձեր վճռականությունն ու հաստատակամությունը կարող են նպաստել տարածաշրջանում առկա իրավիճակի փակուղուց դուրս բերմանը: Համոզված ենք, որ լրագրության պատմության առաջին հայացքից աննշան թվացող այս դրվագը կարող է կարևոր դեր խաղալ մեր ընդհանուր մասնագիտության հետագա հեղինակության համար։

ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼՒ ԱԿՈՒՄԲ

ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ

ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ

ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ

ԺՈՒՌՆԱԼԻՍՏՆԵՐԻ  «ԱՍՊԱՐԵԶ»  ԱԿՈՒՄԲ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ

ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post
Legal-Consulting

«Խորը մտահոգություն են հայտնում բարեփոխումների արտաքին եւ ներքին սպառման օրակարգերում առկա հակասությունների առնչությամբ»

Մենք՝ ներքոստորագրյալ լրագրողական կազմակերպություններս, խորը մտահոգություն ենք հայտնում Հայաստանում տարբեր ոլորտներում նախատեսված բարեփոխումների արտաքին եւ ներքին սպառման օրակարգերում առկա հակասությունների առնչությամբ։

Մասնավորապես, լրագրողական մի քանի կազմակերպություններ տեղեկացվել էին, որ մինչեւ սթ հուլիսի 14-ը կարող են առաջարկություններ ներկայացնել  «Լրատվության միջոցների հետ Բարձրագույն դատական խորհրդի, ԲԴԽ դատարանների եւ դատավորների փոխհարաբերության կարգը հաստատելու մասին» որոշմաննախագծի վերաբերյալ։ Վերոհիշյալ փաստաթուղթը պարունակում է մի շարք խոստումնալից դրույթներ, օրինակ այն, որ «Բարձրագույն դատական խորհրդի դռնբաց նիստերին եւ աշխատանքային խորհրդակցություններին կարող են ազատորեն ներկա գտնվել լրատվության միջոցների ներկայացուցիչները, կատարել տեսա-լուսանկարահանումներ, այդ թվում՝ անմիջապես ուղիղ եթեր հեռարձակմամբ»:

Փաստորեն, այն ժամանակահատվածում, երբ լրագրողական հանրության ներկայացուցիչները պետք է առաջարկություններ մշակեին որոշման նախագծի վերաբերյալ, հուլիսի 3-ին տեղի ունեցավ աղմկահարույց դեպք՝ ԲԴԽ-ն լրագրողներին չթույլատրեց ներկա լինել իր՝ նախապես հայտարարված դռնբաց նիստին, որտեղ քննարկվում էր հանրային հետաքրքրության առաջացրած հարց։ Դրան հաջորդած օրերին, երբ մենք եւ մեր բազմաթիվ գործընկերներ տարբեր հարթակներից քննադատեցինք այդ միջադեպը եւ սպասում էինք տեղի ունեցածի մասին Բարձրագույն դատական խորհրդի բացատրություններին, ինչպես նաեւ ապագային միտված հետեւություններին, ավաղ, ոչ մի արձագանք չեղավ, ինչը չէր կարող չստիպել՝ գտնել երկու գործընթացների միջեւ առկա հակասության գաղտնիքը։

Հիմքեր ունենք եզրակացնելու, որ ԲԴԽ որոշման նախագծի բովանդակության լայնախոհությունը պայմանավորված է այն պարզ հանգամանքով, որ այն ստեղծվում է Շվեդիայի ազգային դատարանների ադմինիստրացիայի հետ համատեղ ծրագրի շրջանակներում եւ Շվեդիայի կառավարության ֆինանսական աջակցությամբ, ինչի համար միայն շնորհակալ ենք։ Իսկ Բարձրագույն դատական խորհրդի հուլիսի 3-ի նիստը տեղի էր ունենում մեր ներքին իրականությունում, միջազգային հանրության աչքից հեռու։ 

Այս հայտարարությամբ մենք վճռականորեն վերահաստատում ենք, որ մեզ համար անընդունելի են միջազգային համագործակցության օրակարգերում եւ երկրում «բարեփոխումների» պրակտիկայում գոյություն ունեցող նման անջրպետները։

Մեր սկզբունքային մոտեցումն է՝ նպաստել Հայաստանի տարբեր ոլորտների ինստիտուցիոնալ առաջընթացում լրատվամիջոցների դերի բարձրացմանն ուղղված քայլերին, սակայն անընդունելի ենք համարում մեր մասնակցությունը ձեւական, ցուցափեղկային նախաձեռնություններին։

Կոչ ենք անում նաեւ ՀՀ պետական կառույցների միջազգային գործընկերներին հետեւողական լինել եւ ավելի մեծ ուշադրություն դարձնել տեղի ունեցող գործընթացների արդյունավետությանը, որպեսզի թղթի վրա հայտարարագրված բարեփոխումներն իրենց համարժեք անդրադարձն ունենան իրական կյանքում։

ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ
ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ–ՀԱՅԱՍՏԱՆ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ

Հայտարարությունը բաց է ստորագրման համար

Open post
Nagorno-Karabakh -- "Civilnet" correspondent Hayk Ghazaryan, Stepanaker, 12Jul2023

Լրագրողական կազմակերպությունները դատապարտում են «Սիվիլնեթի» արցախյան թղթակցի դեմ հարձակումները

Խոր մտահոգությամբ և վրդովմունքով տեղեկացանք երեկ՝ հուլիսի 11-ին, Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտում «Սիվիլնեթ» լրատվական կայքի սեփական թղթակից և «Անալիտիկոն» պարբերականի լրագրող Հայկ Ղազարյանի նկատմամբ ֆիզիկական բռնության մասին։ Մի խումբ անձինք դարանակալել են, փորձել առևանգել նրան, և երբ դա չի հաջողվել, ծեծի են ենթարկել։ Լրագրողն այդ մարդկանցից ոմանց ճանաչել է և ասում է, որ նրանք ԼՂՀ ներքին գործերի նախարար Կարեն Սարգսյանի շրջապատից են։ Այս միջադեպին նախորդել է երկու օր առաջ Հայկ Ղազարյանի օրինական մասնագիտական գործունեության խոչընդոտումը․ Ստեփանակերտում բողոքի ակցիան լուսաբանելիս նրա ձեռքից մի ոստիկան խլել է հեռախոսը, որը ավելի ուշ վերադարձվել է, բայց նկարահանված կադրերը ջնջված են եղել։

Տեղի ունեցածը հատկապես դատապարտելի է, եթե հաշվի առնենք, որ անցած տարվա դեկտեմբերից Ադրբեջանը շրջափակել է Արցախը, որի բնակչությունը հայտնվել է հումանիտար աղետի եզրին, և այս պայմաններում տեղի իշխանությունները պետք է առավել ջանքեր գործադրեն և հանդուրժողականություն ցուցաբերեն հանրային համերաշխություն ձևավորելու համար։ Մինչդեռ, կիրառված բռնությունը վկայում է, որ ընտրվել է միանգամայն այլ՝ նեղ քաղաքական, խմբային խնդիրների սպասարկման ճանապարհ։

Ուշագրավ է, որ աղմկահարույց այս միջադեպից հետո Արցախի իշխանությունների կողմից որևէ արձագանք կամ գնահատական չի հնչել։ Սա ևս մի անուղղակի ապացույց է այն ենթադրությունների, որ Հայկ Ղազարյանի նկատմամբ բռնության կազմակերպմանն առնչություն ունեն բարձրաստիճան պաշտոնյաներ։ Եվ ամենևին էլ պատահական չէ, որ Ստեփանակերտի մամուլի ակումբի նախագահ Գեղամ Բաղդասարյանն իր ֆեյսբուքյան էջում այս մասին գրել է․ «Ամենայն պատասխանատվությամբ հայտարարում եմ՝ եթե «Անալիտիկոն»-ի ու «Սիվիլնեթ»-ի աշխատակից Հայկ Ղազարյանի գլխից մի մազ պակասի, ապա մե՛զ հետ եք գործ ունենալու, ու ոչ միայն մեզ հետ։ Խոսքս Արցախի պատկան մարմիններին է ուղղված։ Այս իրավիճակից փոքրիշատե պատվով դուրս գալու շանս դեռ ունեք»։

Մենք՝ ներքոստորագրյալ լրագրողական կազմակերպություններս, խստորեն դատապարտելով Հայկ Ղազարյանի նկատմամբ կիրառված ֆիզիկական բռնությունը, պահանջում ենք․

  • Արցախի դատախազությունից՝ ձեռնարկել բոլոր անհրաժեշտ միջոցները լրագրողին ծեծի ենթարկած անձանց բացահայտելու և պատասխանատվության ենթարկելու համար,
  • ԱՀ խորհրդարանից ու կառավարությունից՝ դիրքորոշում արտահայտել տեղի ունեցած բռնության վերաբերյալ,
  • Արցախի նախագահից՝ պաշտոնանկ անել ներքին գործերի նախարար Կարեն Սարգսյանին, եթե ապացուցվի նրա առնչությունը վերոհիշյալ միջադեպին։

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ

ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ

ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ-ՀԱՅԱՍՏԱՆ

ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲ
ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ
ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post
Armenia -- Deputy Mayor of Yerevan Tigran Avinyan, Yerevan, 07Feb2023

Հայտարարություն՝ Տիգրան Ավինյանն ընդդեմ «168 ժամ» ՍՊԸ -ի և լրագրող Դավիթ Սարգսյանի գործի կապակցությամբ

Մարտի 31-ին Երևանի փոխքաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը հայց է ներկայացրել Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարան ընդդեմ «168 ժամ» ՍՊԸ -ի և լրագրող Դավիթ Սարգսյանի՝ ներողություն խնդրելուն, պատիվը, արժանապատվությունը և գործարար համբավն արատավորող տեղեկությունները հերքելուն պարտավորեցնելու և պատասխանողներից 9 միլիոն դրամ փոխհատուցում բռնագանձելու պահանջներով։ Հայցի առիթը փետրվարի 25-ին «168․am» կայքի յութուբյան ալիքում հրապարակված տեսանյութն է՝ «Տիգրան Ավինյան. նորահայտ մեծահարուստը» վերնագրով, որի հեղինակը՝ Դավիթ Սարգսյանը, փոխքաղաքապետին, մասնավորապես, ներկայացնում է որպես «անսահմանափակ վարչական ռեսուրսի տիրապետող» պաշտոնյա, որի ընտանիքը «անշեղորեն հարստանում է»։

Մայիսի 2-ին դատարանը վարույթ է ընդունել դատական գործն ու բավարարել է հայցվորի միջնորդությունը հայցի ապահովում կիրառելու մասին, այն է՝ 9 միլիոն դրամի չափով կալանք դնել լրագրողին և լրատվամիջոցին պատկանող գույքի և բանկային հաշիվների վրա։ Ըստ պատախանողների՝ այդ որոշումը կայացնելուց առաջ իրենց հետ որևէ քննարկում չի եղել, ավելին՝ իրենք չեն տեղեկացվել միջնորդության մասին և հնարավորություն չեն ունեցել ներկայացնելու իրենց առարկությունները:

Եթե այս տեղեկությունները հաստատվեն, վերադաս դատական ատյաններն ուղղակի պարտավոր են լինելու գնահատական տալ Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի այս գործելակերպին։

Դատական ընթացակարգի առերևույթ խախտումներից զատ, այս գործում խիստ մտահոգիչ են հետևյալ  փաստերը․ 1) լինելով բարձրաստիճան պաշտոնյա՝ Տիգրան Ավինյանը փորձ չի կատարել խնդիրը լուծել արտադատական կարգով, այդ թվում չի դիմել խմբագրությանը՝ հերքում հրապարակելու պահանջով, 2) գնալով դատարան՝ նա ներկայացրել է գումարային առավելագույն փոխհատուցման պահանջ, 3) չբավարարվելով դրանով՝ Ավինյանը նաև այդ ահռելի գումարի չափով հայցի ապահովման միջոց կիրառելու միջնորդություն է ներկայացրել, որը նախադեպը չունի ընդդեմ լրագրողների ու լրատվամիջոցների դատական գործերի մեր բազմամյա մշտադիտարկումների ընթացքում,   և 4) դատարանը անշեղորեն բավարարել է այդ պահանջը։

Առայժմ ձեռնպահ մնալով վիճարկվող նյութը գնահատելուց, դրանում վիրավորանքի և զրպարտության առկայությունը կամ բացակայությունը որոշելուց (այս փուլում դա դատարանի գործն է)՝  մենք հայտարարում ենք, որ վերոհիշյալ փաստերը հստակ վկայում են, որ Տիգրան Ավինյանը նպատակ է հետապնդել ոչ այնքան ճշտում կատարել, հերքել կամ պատասխանել հրապարակմանը, այլ պատժել, ճնշում գործադրել լրագրողի և լրատվամիջոցի վրա։ Իսկ դատավորը փաստորեն նպաստել է Ավինյանի այդ մտադրություններին։ Սա անթույլատրելի է, և համոզված ենք, որ այս աղաղակող փաստերը չեն վրիպի նաև միջազգային կազմակերպությունների ու փորձագետների աչքերից, քանի որ հակասում են Եվրոպական դատարանի նախադեպային որոշումներին։ Մասնավորապես, հայցի ապահովում կիրառելիս պետք է մանրամասն պատճառաբանվի դրա անհրաժեշտությունը՝ թե՛ հայցվորի, թե՛ դատարանի կողմից։ Մինչդեռ այս գործով հասկանալի չէ, թե ինչու է հայցվորը կարծել, իսկ դատարանը հաստատել նրա մոտեցումը, որ եթե պատասխանողի գույքի ու դրամական միջոցների վրա արգելանք չդրվի, դատական ակտը չի կարող կատարվել: Էլ չենք ասում, որ դատարանները պարտավոր են վիրավորանքի և զրպարտության գործերով հայցի ապահովում կիրառելիս պահպանել դրա համաչափությունը, հաշվի առնել լրատվամիջոցի կանոնավոր գործունեության համար խոչընդոտներ չստեղծելու հանգամանքը, ինչը տվյալ դեպքում բացակայում է:

Համոզված ենք, որ այս դատական գործընթացի անընդունելի դրսևորումների մի մասը ուղիղ կապ ունի ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 1087.1 հոդվածում 2021 թվականի մարտի 24-ին իրականացված փոփոխությունների հետ, ըստ որոնց՝ վիրավորանքի և զրպարտության համար նախատեսվող դրամական փոխհատուցման վերին շեմերը եռապատկվեցին՝ դառնալով համապատասխանաբար 3 միլիոն և 6 միլիոն դրամ։

Մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպություններս, արտահայտելով մեր խորը մտահոգությունը Տիգրան Ավինյանն ընդդեմ «168 ժամ» ՍՊԸ-ի և լրագրող Դավիթ Սարգսյանի դատական գործընթացի առնչությամբ՝ պահանջում ենք․

  • Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանից՝ անհապաղ չեղարկել վերոհիշյալ գործով հայցի ապահովման միջոց կիրառելու որոշումը, հանել արգելանքը պատասխանողների գույքի և բանկային հաշիվների վրայից և անցնել բուն վեճի քննությանը,
  • Փոխքաղաքապետ Տիգրան Ավինյանից՝ որպես բարձրաստիճան պաշտոնյա, ցուցաբերել առավել հանդուրժողականություն, դրսևորել զբաղեցրած դիրքին առավել հարիր վարքագիծ և դատական գործում կենտրոնանալ իր մասին հրապարակման ճշգրտման ու, եթե հիմքեր կան, հերքման վրա, կամ, ինչը գերադասելի է, հետ վերցնել հայցը և խնդիրը լուծել արտադատական կարգով՝ դիմելով Տեղեկատվական վեճերի խորհուրդ կամ ԶԼՄ-ների ինքնակարգավորման Դիտորդ մարմին՝ փորձագիտական եզրակացություն ստանալու նպատակով։

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ
ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ
ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ – ՀԱՅԱՍՏԱՆ
ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲ
ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ
«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post

Հայտարարություն՝ «Տեղեկատվության ազատության մասին» օրենքում նոր սահմանափակման մասին

13 մարտի, 2023թ․, Երևան

Մարտի 1-ին Ազգային ժողովն ընդունեց ՀՀ կառավարության առաջարկած օրինագծերի ծավալուն մի փաթեթ, որի հիմքում «Պետական գաղտնիքի մասին» նոր օրենքն է։ Ի թիվս շատ այլ վիճահարույց փոփոխությունների, որոնց անհրաժեշտությունը լրացուցիչ մասնագիտական վերլուծության կարիք ունի, խորհրդարանը նոր սահմանափակում մտցրեց նաև «Տեղեկատվության ազատության մասին» օրենքում։ Մասնավորապես՝ դրա 8-րդ հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետում, որը նախատեսում է տեղեկատվության մերժում, եթե այն «պարունակում է պետական, բանկային, առևտրային գաղտնիք», ավելացվեցին «կամ սահմանափակ տարածման ծառայողական տեղեկություն» բառերը։ Այս փոփոխությամբ, ըստ էության, խեղաթյուրվեց և արժեզրկվեց ամբողջ այդ օրենքը։

Նախ՝ առնվազն հստակ չէ, թե ինչ չափանիշներով է առանձնացվում «սահմանափակ տարածման ծառայողական տեղեկություն»-ը, և, բացի այդ, խիստ վիճահարույց է տվյալ սահմանափակման հիմնավորումը։ Ստացվում է, որ պետական կառույցներում շրջանառվող գրեթե յուրաքանչյուր փաստաթուղթ, նույնիսկ եթե այն որևէ գաղտնիություն չունի, կարող է բնութագրվել որպես «սահմանափակ տարածման ծառայողական տեղեկություն» պարունակող։ Փաստորեն, օրենսդրական այս փոփոխությամբ պաշտոնական տեղեկատվությունը մերժելու նոր հիմքեր են ստեղծվում։

Ճիշտ է, «Պետական գաղտնիքի մասին» նոր օրենքի հասկացություններում ներկայացված է, թե ինչ է նշանակում «սահմանափակ տարածման ծառայողական տեղեկություն», և դրա կարգավորումներին մի ամբողջ գլուխ է նվիրված։ Բայց նախ՝ «Տեղեկատվության ազատության մասին» օրենքից օգտվողը պարտավոր չէ վերոհիշյալ հասկացության իմաստը փնտրել այլ՝ «Պետական գաղտնիքի մասին» օրենքում։ Եվ ամենակարևորը՝ այդ հասկացության ձևակերպումը այնքան ընդհանրական է, որ դրա տակ ինչ ասես կարող է ընդգրկվել։ Այդ թվում՝ պետական մարմինների և պաշտոնատար անձանց գործունեության ստվերոտ կողմերը, բացթողումներն ու չարաշահումները, որոնք ժողովրդավարությանը ձգտող ցանկացած երկրում պետք է հասարակության ու մամուլի քննադատության թիրախ դառնան։ Իսկ հիմա դրանց մեծ մասը կարող է փակ մնալ։

Պաշտոնական տվյալների մատչելիության սահմանափակմանը, բացթողումների ու չարաշահումների կոծկմանն է ուղղված նաև շրջանառության մեջ դրված մեկ այլ՝ «Էկոլոգիական տեղեկատվության մասին» նոր օրենքի նախագիծը։ Ըստ դրա՝ նույն տրամաբանությամբ խիստ սահմանափակվում է նաև բնապահպանությանը վերաբերող տվյալների տրամադրումը։ Հիշեցնենք նաև, որ անցած տարվա վերջից քննարկման է դրված «Ռազմական դրության իրավական ռեժիմի մասին» օրենքում փոփոխություններ ու լրացումներ կատարելու նախագիծը, որը լայն հնարավորություններ է տալիս ինֆորմացիոն ոլորտում կամայական և անհամաչափ սահմանափակումներ կիրառելու համար։

Այսպիսով, գոյացել է տեղեկատվության ազատությունը սահմանափակող օրենսդրական նախաձեռնությունների մի ամբողջ ռեգրեսիվ շղթա։ Դա տեղի է ունեցել այն պայմաններում, երբ պետական մարմիններից պաշտոնական տվյալներ ստանալն առանց այն էլ անասելի բարդությունների հետ է կապված, և բազմաթիվ անհիմն մերժումների են բախվում և՛ անհատ քաղաքացիները, և՛ լրատվամիջոցները, և՛ հասարակական կազմակերպությունները։

Ընդ որում՝ այդ հետադիմական օրինագծերը, նախքան դրանց հրապարակելը կամ շրջանառության մեջ դնելը, պատշաճ չեն քննարկվել մասնագիտացված հասարակական կառույցների հետ։ Մինչդեռ՝ անցած տարվա ապրիլի 19-ին մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպություններս, Հուշագիր ստորագրեցինք օրենսդիր մարմնի (ի դեմս ԱԺ կրթության, գիտության, մշակույթի, երիտասարդության և սպորտի հարցերով հանձնաժողովի նախագահի) և գործադիր իշխանության (ի դեմս ՀՀ արդարադատության նախարարի տեղակալի) հետ առ այն, որ ինֆորմացիոն ոլորտին վերաբերող օրենքների յուրաքանչյուր փոփոխություն պետք է իրականացվի այժմ մշակվող օրենսդրական բարեփոխումների Հայեցակարգի սկզբունքների հիման վրա՝ մասնագիտական քննարկումներ անցկացնելով գաղափարների ծագման փուլից սկսած։

Արձանագրում ենք, որ անցած մոտ մեկ տարվա ընթացքում Հուշագրով ամրագրված պայմանավորվածությունները մի շարք դեպքերում իշխանությունների կողմից չեն պահպանվել։

Հաշվի առնելով վերոգրյալը՝ պահանջում ենք՝

  • ՀՀ նախագահից՝ չստորագրել «Պետական գաղտնիքի մասին» նոր օրենքի և դրա հետ ընդունված օրենսդրական փոփոխությունների փաթեթը, հատկապես ուշադրություն դարձնել «Տեղեկատվության ազատության մասին» օրենքի փոփոխությանը և ուղարկել այն Սահմանադրական դատարան՝ որոշելու այդ փաստաթղթի համապատասխանությունը ՀՀ Սահմանադրությանը,
  • Ազգային ժողովից և ՀՀ կառավարությունից՝  «Էկոլոգիական տեղեկատվության մասին» օրինագիծը և «Ռազմական դրության իրավական ռեժիմի մասին» օրենքում փոփոխությունների և լրացումների նախագիծը հանել շրջանառությունից, դրանց վերաբերյալ նախաձեռնել լրացուցիչ  ուսումնասիրություններ և լայն քննարկումներ փորձագիտական շրջանակների հետ, ինչպես նաև ուղարկել այդ փաստաթղթերը միջազգային փորձաքննության։

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ
ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ
ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ – ՀԱՅԱՍՏԱՆ
ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲ
ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ
ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post

Հայտարարություն ռազմական դրության պայմաններում նախատեսվող սահմանափակումների վերաբերյալ

ՀՀ արդարադատության նախարարությունը Իրավական ակտերի նախագծերի հրապարակման միասնական կայքում` e-draft.am-ում, 2022թ. դեկտեմբերի 22-ից 2023թ․ հունվարի 6-ը քննարկման էր դրել «Ռազմական դրության իրավական ռեժիմի մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություններ ու լրացումներ կատարելու մասին նախագիծը: Ըստ այդմ՝ ռազմական դրություն հայտարարելու դեպքում  նշված օրենքի խմբագրված 8-րդ հոդվածի 13-15 կետերով նախատեսվում է.

  • կարծիքի արտահայտման ազատության սահմանափակում, ինչպես նաև՝ տպագրող սարքերի, ռադիոհեռարձակող, ձայնաուժեղացնող տեխնիկական միջոցների, բազմացնող տեխնիկայի ժամանակավոր առգրավում կամ կալանք, լրագրողների հավատարմագրման հատուկ կարգի, կապի միջոցներից օգտվելու հատուկ կանոնների սահմանում,
  • հեռուստատեսությամբ հեռարձակվող և համացանցի միջոցով տարածվող բովանդակության սահմանափակում՝ ապահովելով բացառապես ռազմահայրենասիրական բովանդակությամբ հեռուստաֆիլմերի ու հաղորդաշարերի ցուցադրումը և տեղեկատվության տարածումը,
  • ՀՀ տարածքում ինտերնետային կայքերի, սոցիալական ցանցերի, ինտերնետային հավելվածների գործողության ժամանակավոր կասեցում (արգելափակում), ինչպես նաև ինտերնետ հասանելիության մասնակի կամ ամբողջական սահմանափակում:

Մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպություններս, գիտակցելով ռազմական դրության պայմաններում որոշ սահմանափակումների կիրառման անհրաժեշտությունը, այդուհանդերձ, համոզմունք ենք հայտնում, որ

օրինագծի վերոնշյալ դրույթներն այս տեսքով հիմնված չեն պատշաճ քննարկումների, ակնհայտ ռիսկերի գնահատման ու հնարավոր խիստ բացասական հետևանքների վերլուծության վրա, և հետևաբար ամբողջությամբ մերժելի են։

Զուտ մասնագիտական տեսանկյունից այդ դրույթներն այնքան խոցելի են և այնքան հարցեր են առաջացնում, որ դրանց մանրամասն անդրադառնալն անիմաստ ենք համարում։ Մեր խորը մտահոգությունն ենք նաև արտահայտում առ այն, որ ժողովրդավարությունը որպես ազգային բրենդ ներկայացնող երկրում իշխանությունը նման փաստաթուղթ է հրապարակել։

Կասկածից վեր է, որ հատկապես ռազմական դրության պայմաններում էլ ավելի է կարևորվում կեղծ լուրերի, ապատեղեկատվության, թշնամական քարոզչության և կիբերհարձակումների դեմ պայքարը։ Սակայն դրա հետ կապված օրենսդրական կարգավորումները պետք է լինեն ողջամիտ, առավել հստակ՝ առանց  կամայականությունների հնարավորություն տվող սողանցքների։ Եթե իշխանությունները հակված են այս մոտեցմանը, ապա ուղղակի պարտավոր են հանրության դատին ներկայացնել ծագած խնդիրները, դրանց հրատապ լուծումների հիմնավորումներն ու միջոցները, որից հետո միայն հանդես գալ օրենսդրական նախաձեռնությամբ։

Հաշվի առնելով վերոգրյալը՝ ՀՀ կառավարությունից պահանջում ենք`

  • ձեռնպահ մնալ տվյալ օրինագիծը պաշտոնապես շրջանառության մեջ դնելուց և թեմայի վերաբերյալ կազմակերպել հանրային քննարկումներ, ընդ որում՝ զրոյական կետից՝ սկսած գաղափարի վերլուծությունից,
  • ձևավորել աշխատանքային խումբ, որը կհստակեցնի առաջարկվող փոփոխությունների նպատակներն ու խնդիրները և դրա հիման վրա կմշակի նոր օրինագիծ՝ զերծ պահելով այն սուբյեկտիվ մեկնաբանությունների և կամայական գործողությունների հնարավորություն տվող ձևակերպումներից,
  • օրինագծի նոր տարբերակն ուղարկել միջազգային փորձաքննության,
  • քննարկել ռազմական դրության պայմաններում սահմանափակումներ կիրառելու որոշումներ կայացնելիս փորձագիտական շրջանակների հետ խորհրդակցելու հնարավորությունները, ինչպես նաև՝  մեխանիզմներ մշակել այդ որոշումների կատարման նկատմամբ հանրային վերահսկողություն իրականացնելու համար։

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ
ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ
ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ – ՀԱՅԱՍՏԱՆ
ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲ
ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ
«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ
ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ
«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post
Լուսանկարը՝ Հրայր Բադալյանի

Հայտարարություն` Լաչինի միջանցքում իրադարձությունների լուսաբանումը խոչընդոտելու վերաբերյալ

Լուսանկարը՝ Հրայր Բադալյանի

Դեկտեմբերի 27, 2022թ

2022թ․ դեկտեմբերի 12-ից ի վեր, երբ Ադրբեջանը փակեց Հայաստանը Արցախին կապող միակ ճանապարհը՝ Լաչինի միջանցքը, ստեղծվել է ոչ միայն հումանիտար խորը ճգնաժամ 120 հազար արցախցիների համար, այլև անհնարին է դարձել հայկական լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների աշխատանքն այդ թեժ գոտում։ Վերջիններս զրկված են ազատ տեղաշարժվելու, իրադարձությունների կիզակետում իրավիճակին ծանոթանալու և խնդիրը լուսաբանելու հնարավորությունից։

Մասնավորապես՝ «Ազատություն» ռադիոկայանի, «Factor․Am» և «Civilnet» լրատվական կայքերի, լրագրողների «Աս¬¬պարեզ» ակումբի, այլ ԶԼՄ-ների և մասնագիտացված կազմակերպությունների նկարահանող խմբերին չի հաջողվել հասնել Լաչինի շրջանի այն հատված, ուր ադրբեջանցիների մի մեծ խումբ, որոնց պաշտոնական Բաքուն ներկայացնում է որպես «բնապահպան-ակտիվիստներ», փակել են արցախցիների «կյանքի ճանապարհը»։ Երևանից դեպի իրադարձությունների վայր մեկնող լրագրողներին ու օպերատորներին կա՛մ ՀՀ Ոստիկանության ու ԱԱԾ աշխատակիցները թույլ չեն տվել Գորիսից այն կողմ անցնել, կա՛մ, եթե հաջողվել է հաղթահարել այդ անհիմն արգելքը, նկարահանող խմբերը հասել են առավ¬ելագույնը մինչև Լիսագոր գյուղ, որտեղ արդեն ռուս խաղաղապահներն են արգելել շարունակել ճանապարհը։

Արդյունքում՝ ինչպես հայաստանյան մեդիա լսարանը, այնպես էլ միջազգային հանրությունը հնարավորություն չունեն օբյեկտիվ տեղեկություններ ստանալ ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ։ Լաչինի միջանցքի փակված վայրում անարգել գործում են միայն ադրբեջանական լրատվամիջոցների ներկայացուցիչները, որոնք հաճախ, իրականացնելով պաշտոնական Բաքվի քարոզչությունը, իրենց հրապարակումներում խեղաթյուրում են ակնհայտ փաստերը և ներկայացնում ստահոդ տեղեկատվություն առ այն, թե իբր չեն խոչընդոտում Հայաստանի ու Արցախի միջև հաղորդակցությանը, թյուրիմացության մեջ են գցում թե՛ սեփական հասարակությանը, թե՛ միջազգային հանրությանը։

Հաշվի առնելով այս տագնապալի իրավիճակը և արտահայտելով մեր խորը մտահոգությունն այդ կապակցությամբ, մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպություններս, պահանջում ենք․

• ՀՀ կառավարությունից՝ անհապաղ բանակցություններ նախաձեռնել խաղաղապահ առաքելության հրամանատարության, իսկ անհրաժեշտության դեպքում՝ նաև ՌԴ պատասխանատու պետական կառույցների ղեկավարների հետ՝ հստակ կանոնակարգելու և դյուրացնելու համար հայաստանյան ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչների այցելությունները Լեռնային Ղարաբաղ։ Այս խնդիրն առաջացել է 44-օրյա պատերազմից հետո և հատկապես զգացնել է տալիս իրավիճակի սրացումների պայմաններում,

• ԱԱԾ-ից և ՀՀ ոստիկանությունից՝ դադարեցնել անհիմն խոչընդոտումները և առավելագույնս աջակցել հայաստանյան ԶԼՄ-ներին՝ Արցախում իրավիճակը լուսաբանելու գործում, քանզի այն բխում է նաև մեր պետական ու ազգային շահերից,

• Միջազգային կազմակերպություններից, հատկապես ՄԱԿ-ից, Եվրամիությունից և ԵԱՀԿ-ից՝ դիտորդական առաքելություններ ուղարկել հայ-ադրբեջանական շփման գոտի, այդ թվում՝ Լաչինի միջանցք՝ իրավիճակին օբյեկտիվորեն արձանագրելու և զեկույցի տեսքով այն ներկայացնելու լայն հանրությանը։

Մենք կոչ ենք անում նաև համաշխարհային առաջատար լրատվամիջոցներին՝ Արցախյան հակամարտության գոտի գործուղել իրենց թղթակիցներին ու նկարահանող խմբերին, ակտիվորեն լուսաբանել Լաչինի միջանցքը փակելու հետևանքով առաջացած հումանիտար ծանր ճգնաժամը և դրանով իսկ կանխել ադրբեջանական քարոզչության ապատեղեկատվությունը միջազգային ասպարեզում։

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ

ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ

ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲ

ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ

ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ — ՀԱՅԱՍՏԱՆ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ

ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post
Armenia -- Illustration of Hraparak Daily vs Media Initiatives Center case on Facebook factchecking, Yerevan, 25Oct2022

Հայտարարություն «Հրապարակն» ընդդեմ «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոնի» գործի կապակցությամբ

Հայաստանի դատական ատյաններում քննվում է մի գործ, որը կարող է էական նշանակություն ունենալ տեղեկատվական վեճերի ոլորտում իրավական կարգավորման և դատական ​​պրակտիկայի համար, որն էլ իր հերթին կազդի լրատվամիջոցների և ընդհանրապես խոսքի ազատության վիճակի վրա։ Երևանի առաջին ատյանի դատարանը 2022թ. հուլիսի 6-ին բավարարել է «Հրապարակ օրաթերթ» ՍՊԸ-ի հայցն ընդդեմ «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոն» ՀԿ-ի (ՄՆԿ): Վերջինս այս որոշումը բողոքարկել է Վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանում, և վեճի հետագա ճակատագիրը մեծապես կարող է պայմանավորել հայաստանյան լրագրողական համայնքում հարաբերությունների բնույթը։

Գիտակցելով խնդրի արդիականությունը, մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպություններս, նպատակահարմար գտանք անդրադառնալ դրան ոչ թե «թարմ հետքերով», այլ ժամանակ հատկացնել վեճի հանգամանքների մանրակրկիտ ուսումնասիրությանը, որի հիման վրա միայն դիրքորոշում արտահայտել։

Վեճը սկիզբ է առել այն պահից, երբ հայցվորը բողոքներ է ներկայացրել factcheck.ge կայքում 2021թ․ հունիսի 16-ին և 20-ին տեղադրված երկու պայմանական «վճիռների» վերաբերյալ, որոնք անդրադառնում էին Hraparak.am կայքում և «Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցի համապատասխան օգտահաշվի էջում հրապարակված՝ «Կարող ենք 2 թոփալ ոչխար տալ». Ալիևը պատասխան է փոխանցել Փաշինյանին» նյութին (2021թ․ հունիսի 9) և Սուսաննա Աբրահամյանի հեղինակային հաղորդմանը (2021թ․ հունիսի 18)՝ դրանք համարելով ապատեղեկություն պարունակող։ Factcheck.ge կայքը տնօրինող Վրաստանի բարեփոխումների ասոցիացիան, որը Փաստերի ստուգման միջազգային ցանցի (IFCN) անդամ է և մեր տարածաշրջանում «Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցի հետ համագործակցությամբ իրականացնում է այդ հարթակով տարածվող բովանդակության փաստացի ճշգրտության ստուգման ծրագիր, հիմնազուրկ է համարել հայցվորի բողոքները:

Որպես վեճի շարունակություն՝ «Հրապարակ օրաթերթ» ՍՊԸ-ն դատական հայց է ներկայացրել Վրաստանի բարեփոխումների ասոցիացիայի հայաստանյան գործընկեր, նշված պայմանական «վճիռները» պատրաստած «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոն» ՀԿ-ի դեմ, թեև խնդրո առարկա հրապարակումը պատրաստվել էր ոչ միայն ՄՆԿ-ի կողմից, այլև վրացական կազմակերպության հետ համագործակցությամբ։ Դատարանն էլ վճռել է ՄՆԿ-ին պարտավորեցնել factcheck.ge կայքում տեղադրել «զրպարտչական բնույթի» հրապարակումները հերքող գրառում, հօգուտ հայցվորի բռնագանձել 500.000 դրամ՝ որպես հայցվորի «պատվին, արժանապատվությանը և բարի համբավին զրպարտությամբ պատճառված վնասի» փոխհատուցում, ինչպես նաև՝ դատական ծախսերը:

Չցանկանալով խորանալ այս ​​գործի զուտ դատավարական և իրավական այլևայլ մանրամասների մեջ, թեպետ դրանք լուրջ հարցեր են առաջացնում, չենք կարող, սակայն, կասկած չհայտնել «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոն» ՀԿ-ին անվերապահ պատասխանող ճանաչելու առնչությամբ այն պարագայում, երբ վերջինս իրավասու չէ իր հայեցողությամբ սեփական տեքստերը, այդ թվում նաև՝ հերքումները, հրապարակել մեկ այլ, ընդ որում՝ օտարերկրյա կազմակերպության կայքում։ Միևնույն ժամանակ, մենք՝ որպես ԶԼՄ-ների և խոսքի ազատության խնդիրներով զբաղվող կազմակերպություններ, նախևառաջ մտահոգված ենք դատական վճռի այն դրույթներով, որոնք ուղղակիորեն առնչվում են տեղեկատվական ոլորտին։

Նախ՝ ինչպե՞ս կարելի է այս կամ այն ​​բովանդակությունը համարել զրպարտչական​​, եթե հավասարապես թե՛ հայցվորի կողմից տարածված տեղեկատվության հավաստիությունը, թե՛ պատասխանող կողմի արձագանքի հիմնավորվածությունը ապացուցված չեն, ընդ որում՝ վերջինիս վրա դատարանի կողմից չի դրվել իր ճշմարտացիության ապացուցման բեռը, իսկ factcheck.ge կայքի վիճարկվող տեքստերն ինքնին քննադատական ​​դատողություններ են:

Երկրորդ՝ դատարանն ապահովել է մի կողմի իրավունքը՝ իր ընտրած աղբյուրներին հղում տալով տարածելու չստուգված տեղեկություններ, սակայն նույն իրավունքը մերժել է մյուս կողմին, որն իր գնահատականն է տվել այս հարցի վերաբերյալ՝ նույնպես հենվելով հանրության մեջ լայնորեն տարածված կարծիքների վրա։ Խոսքի ազատությունը հավասարապես բոլոր քաղաքացիների և կազմակերպությունների իրավունքն է, այդ թվում՝ լրագրողներին և լրատվամիջոցներին քննադատելու հարցերում, հատկապես երբ դա իրականացվում է մասնագիտացված կառույցների կողմից: Մի դեպքում այս իրավունքի պաշտպանությունը, իսկ մյուս դեպքում դրա սահմանափակումը չի կարող ընկալվել այլ կերպ, քան խտրական մոտեցում։

Երրորդ՝ խիստ խնդրահարույց է դատարանի կողմից պատասխանողին պարտավորեցնելը հրապարակել հերքում, որում ասվում է. «Հայտարարում ենք, որ «Հրապարակ օրաթերթ» խմբագրականը բարեխիղճ լրատվամիջոց է, որը պատշաճ, օրենսդրական և էթիկական նորմերի խիստ պահպանման պայմաններում իրականացնում է իր մասնագիտական գործունեությունը: Հարկ ենք համարում փաստել, որ լրատվամիջոցի կողմից չեն հրապարակվել որևէ կեղծ, իրականությունը խեղաթյուրող կամ ընթերցողին որևէ կերպ մոլորության մեջ դնող տեղեկություններ»։

Հարց է ծագում՝ ո՞վ կարող է իրեն թույլ տալ նման պնդում անել որևէ, թեկուզ ամենահարգված ու հեղինակավոր լրատվամիջոցի վերաբերյալ, որն, անշուշտ, չի կարող ապահովագրված լինել  սխալներից ու բացթողումներից։ Տեղին ենք համարում նաև դատարանին հիշեցնել, որ միջազգային չափանիշներին համապատասխան՝ հերքման տեքստը պետք է ուղղակիորեն առնչվի վիճարկվող փաստերին, և դրանում կոնկրետ գործի հետ անմիջականորեն չառնչվող գնահատականներ ներառելու պահանջներն անօրինական են։

Չորրորդ՝ մեր պարտքն ենք համարում ուշադրություն հրավիրել բոլորին հայտնի այն հանգամանքի վրա, որ կեղծ տեղեկության տարածումն այսօր գլոբալ մարտահրավեր է, որին համարժեք պատասխանի փնտրտուքները ներկայումս ձեռնարկում են Հայաստանի իշխանության բոլոր թևերը, մեդիա և իրավապաշտպան համայնքները, ներառյալ լրագրողական կազմակերպությունները և, մասնավորապես, «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոնը»: Փաստերի ստուգման հարթակների ստեղծումն այդ խնդրի լուծման արդյունավետ մեթոդներից է։ Ցավոք, դատարանը որևէ կերպ չանդրադարձավ և հաշվի չառավ տվյալ հարթակի կամ ընդհանրապես նման հարթակների գործունեության հանրային նշանակությունը, դրա անհրաժեշտությունը ժողովրդավարական հասարակությունում։ Միևնույն ժամանակ, այդ հարթակները, ներկայացնելով գործունեության բավականին նոր ոլորտ, գտնվում են կայացման, տեղեկատվական դաշտի այլ խաղացողների, այդ թվում՝ ավանդական լրատվամիջոցների, սոցիալական ցանցերի, մեդիայի զարգացման մեջ ներգրավված կառույցների և այլնի հետ գործակցության ձևերի հաստատման փուլում: Այս բարդ գործընթացում առաջացած վեճերը դատական կարգով լուծելիս կտրականապես անընդունելի է այնպիսի մոտեցումների կիրառումը, որոնք հակասում են խոսքի ազատության և օրենքի առջև հավասարության սկզբունքներին, անտեսում են խնդրի առանձնահատկությունները՝ որպիսիք մենք տեսնում ենք այս նախադեպում։

Հինգերորդ՝ ցանկանում ենք շեշտել, որ դատական քննությունը, հատկապես մի ատյանի կողմից, որը, մեր կարծիքով, և ինչպես վկայում են վերը նշված փաստարկները, պատշաճ իրազեկվածություն չի դրսևորել, լավագույն միջոցը չէ ինչպես կոնկրետ լրատվամիջոցի իրավունքների պաշտպանության, այնպես էլ ընդհանուր առմամբ ԶԼՄ-ների հանդեպ վստահությունն ու հեղինակությունն ամրապնդելու հարցերում:  Այն պարագայում, երբ պատասխանողն իրապես առաջնորդվել է լսարանի որակյալ տեղեկատվական պահանջարկի ապահովմամբ, շատ ավելի արդյունավետ մեթոդ է կառուցողական մասնագիտական ​​բանավեճերի ծավալումը, ԶԼՄ-ների ինքնակարգավորման մեխանիզմների կիրառումը: Իսկ «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոնը» ապատեղեկության տարածման դեմ սոցցանցերի ադմինիստրացիայի կողմից կիրառվող ծրագրերի հնարավոր հետևանքներով անհանգստացած իր գործընկերներին բազմիցս առաջարկել է հարթակ՝ համապատասխան քննարկումների և համատեղ լուծումներ փնտրելու համար։

Ընդգծելով, որ մենք՝ ներքոստորագրյալ  կազմակերպություններս, հետևողականորեն հանդես ենք գալիս լրատվամիջոցների ազատությունը սահմանափակող անիրավաչափ միջոցների դեմ և համապատասխան մոտեցում ենք ցուցաբերում ինչպես ավանդական լրատվամիջոցների, այնպես էլ տեղեկատվական ոլորտում նոր երևույթների, այդ թվում՝ փաստերի ստուգման հարթակների առնչությամբ՝
  • մեր մտահոգությունն ենք հայտնում «Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոն» ՀԿ-ի դեմ «Հրապարակ օրաթերթ» ՍՊԸ-ի հայցով Երևանի առաջին ատյանի դատարանի՝ 2022թ․ հուլիսի 6-ի վճռի կապակցությամբ,
  • ակնկալում ենք, որ վերոհիշյալ վճիռը կվերանայվի և կհամապատասխանեցվի խոսքի ազատության, որակյալ լրագրության և հավաստի տեղեկություն ստանալու հանրության իրավունքի շահերին, ինչպես նաև այս ոլորտին վերաբերող միջազգային նորմերին և ձևավորված պրակտիկային,
  • կոչ ենք անում բոլոր գործընկերներին պատրաստ լինել սեփական գործունեությանը վերաբերող բաց քննարկումներին, դրանցում ծագած տարաձայնությունները մասնագիտական ​​համերաշխության և փոխըմբռնման ոգով լուծելուն՝ դրանով իսկ ամրապնդելով դատական ​​գործընթացին այլընտրանք ինքնակարգավորման մեխանիզմների կիրառման պրակտիկան։

ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ

ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲ

ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ

ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ – ՀԱՅԱՍՏԱՆ

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ

ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

ԻՐԱԶԵԿ ՔԱՂԱՔԱՑԻՆԵՐԻ ՄԻԱՎՈՐՈՒՄ

Open post
Armenia -- An issue of "Zhogovurd" newspaper, 03Oct2022

Հայտարարություն «Ժողովուրդ» թերթն ընդդեմ Սարգիս Խարազյանի գործի կոպակցությամբ

2022թ․ սեպտեմբերի 29-ին «Ժողովուրդ» թերթի խմբագրությունը հայտարարություն է տարածել՝ ահազանգելով, որ իր բանկային հաշվի վրա արգելանք է դրվել։ Ինչպես պարզվել է, դա կապված է Սամվել Խարազյանն ընդդեմ «Ժողովուրդ թերթի խմբագրություն» ՍՊԸ-ի դատական գործով կայացված վճռի կատարման հետ, համաձայն որի՝ հայցվորի պատիվն ու արժանապատվությունն արատավորելու համար ԶԼՄ-ն պարտավորեցվել է հրապարակային ներողություն խնդրել, վճարել 150 հազար դրամ` որպես փաստաբանի վարձատրություն և 4 հազար դրամ` որպես պետական տուրք:

Նախկին պաշտոնյա Սամվել Խարազյանը դեռևս 2021թ․ սեպտեմբերի 16-ին հայց էր ներկայացրել լրատվամիջոցի դեմ, որի առիթը նույն թվականի օգոստոսի 10-ին հրապարակված «Իշխանությունը պաշտոն կտա «նախկիններից» մնացած կոռումպացված կադրերին. պրոֆեսիոնալների պակաս ունի» հոդվածն է։ Ըստ այդմ՝ «որպես առողջապահության փոխնախարար շրջանառվում է Սամվել Խարազյանի անունը, որը «նախկինների» օրոք երկար տարիներ աշխատել է կոռուպցիոն սկանդալներով հայտնի Պետական առողջապահական գործակալությունում՝ որպես բաժնի պետ, և որ ամենաուշագրավն է ․․․ անգամ հասցրել է ձերբակալվել` պաշտոնեական դիրքի չարաշահման մեղադրանքով…»։

2022թ․ ապրիլի 13-ին Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանն իր վճռով մերժել է հայցվորի՝ դրամական փոխհատուցման պահանջը և բավարարել միայն ոչ նյութական մասը, ինչպես նաև պարտավորեցրել է վճարել դատական ծախսերը։ Այդ վճարները ժամանակին չկատարելը պատճառ է դարձել Դատական ակտերի հարկադիր կատարումն ապահովող ծառայության կողմից խմբագրության բանկային հաշվի վրա արգելանք դնելու համար։

Ուսումնասիրելով խնդիրը՝ մենք արձանագրում ենք, որ լրատվամիջոցը՝

  • տվյալ դատական գործում չի օգտվել փաստաբանի ծառայությունից, այսինքն՝ իր իրավունքների մասնագիտական պաշտպանության հնարավորություն չի ունեցել,
  • չի օգտագործել վճիռը բողոքարկելու հնարավորությունը՝ բաց թողնելով դրա համար նախատեսված ժամկետը,
  • ժամանակին չի վճարել վճռով սահմանված դատական ծախսերը։

Սակայն, ի տարբերություն այս ամենի, դեռ դատաքննության ընթացքում լրատվամիջոցն առաջարկել է հայցվոր կողմին հստակեցնել, թե խնդրո առարկա հոդվածի մեջ ո՛ր արտահայտություններն են արատավորող, և հերքման կամ պատասխան հրապարակման միջոցով հաշտության գալ։ Իսկ դատավճիռը ստանալուց հետո դիմել է հայցվորին՝ դատական ծախսերը մաս-մաս վճարելու խնդրանքով, քանի որ գտնվում է ֆինանսական ծանր վիճակում։ Երկու դեպքում էլ «Ժողովուրդ թերթի խմբագրություն» ՍՊԸ-ն մերժում է ստացել։

Փաստորեն, դատարանը բավականաչափ հետամուտ չի եղել կողմերի միջև ապացույցների, հիմնավորումների բեռը բաշխելու և դրանք մանրակրկիտ քննելու գործում։ Մինչդեռ, խմբագրությունն իր հարցմանն ի պատասխան Քննչական կոմիտեից ստացել է պաշտոնական պատասխան, ըստ որի՝ հայցվորն իսկապես քրեական հետապնդման է ենթարկվել պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելու մեղադրանքով, ինչը դադարեցվել է գումարը վերադարձնելու և արարքի համար զղջալու հիմքով։ Այս պարագայում ակնհայտ է, որ լրատվամիջոցը չի տարածել իրականությանը չհամապատասխանող որևէ տեղեկություն, հետևաբար անհիմն են դառնում հայցվորի պատիվն ու արժանապատվությունն արատավորելու համար «Ժողովուրդ թերթի խմբագրություն» ՍՊԸ-ին պատասխանատվության ենթարկելը և դրա հետ կապված բոլոր դատական որոշումները։

Այս փաստերը վկայում են այն մասին, որ թեև պատասխանող կողմի բանկային հաշվի վրա մասնակի արգելանք դնելը որպես առանձին վերցրած ակտ իրավական առումով գրեթե անխոցելի է, այդուհանդերձ ամբողջ գործընթացը միտված է ոչ այնքան անձի համաչափ իրավական պաշտպանությանը, որքան լրատվամիջոցին բոլոր հնարավոր միջոցներով պատժելուն, ինչն անընդունելի է։

Ի դեպ, սրա մասին է վկայում նաև այն հանգամանքը, որ երբ դատարանի վճիռը ստանալուց հետո խմբագրությունը դիմել է Քննչական կոմիտե, ստացել պաշտոնական պատասխան առ այն, որ նախկին պաշտոնյան իսկապես քրեական հետապնդման է ենթարկվել և հրապարակել այդ տեղեկությունը, Սամվել Խարազյանը նոր դատական հայց է ներկայացրել ընդդեմ լրատվամիջոցի։ 

Մենք՝ ներքոստորագրյալ լրագրողական կազմակերպություններս, խստորեն դատապարտում ենք տեղեկատվական վեճում դատական մեխանիզմների միջոցով լրատվամիջոցի նկատմամբ լրացուցիչ ճնշում գործադրելու, նրան «պատժելու» արատավոր այս գործընթացը, մանավանդ որ այն եզակի չէ։ Նման վեճերը, եթե դրանք միտված չեն ԶԼՄ-ի բնականոն աշխատանքը խաթարելուն, ավելի արագ և արդյունավետ հնարավոր է լուծել արտադատական մեխանիզմներով։

Մենք ուշի ուշով հետևելու ենք նույն առիթով ներկայացված նոր հայցի քննության ընթացքին՝ շահագրգռված լինելով, որ պահպանվի արդարացի հավասարակշռություն մի կողմից արտահայտվելու ազատության պաշտպանության, մյուս կողմից` անձանց հեղինակության, արժանապատվության դեմ ուղղված արտահայտություններից զերծ լինելու իրավունքի միջև։

Միևնույն ժամանակ կոչ ենք անում «Ժողովուրդ օրաթերթի խմբագրություն» ՍՊԸ-ին օգտվել մրցակցային դատավարության մեխանիզմներից և հետևողականորեն պաշտպանել ազատ արտահայտման իր իրավունքը։ Մենք նաև պատրաստակամություն ենք հայտնում սատարել լրատվամիջոցին այդպիսի քայլեր ձեռնարկելու գործընթացում։

ԽՈՍՔԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՄԻՏԵ

ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

ՄԵԴԻԱ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆ

ԻՆՖՈՐՄԱՑԻԱՅԻ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆ

ԲԱԶՄԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ ՀԱՅԱՍՏԱՆ

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԱԿՈՒՄԲ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ԱՊԱԳԱՅԻ» ՀԿ

«ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐ ՀԱՆՈՒՆ ՄԱՐԴՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ» ՀԿ

ԳՈՐԻՍԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ

«ՖԵՄԻԴԱ» ՀԿ

Open post
Armenia -- Impact of Azeri shelling of resourt town Jermuk, 13Sep2022

ԱլԳ ՔՀՖ Հայաստանի ազգային պլատֆորմի հայտարարությունը Ալիեւի ռեժիմի նախաձեռնած վերջին ագրեսիայի վերաբերյալ

Ադրբեջանի ավտորիտար վարչակազմի կողմից Հայաստանի սուվերեն տարածքի վրա ս.թ. սեպտեմբերի 13-ին մեկնարկած հերթական հարձակումը երկարատեւ հակամարտության ընթացքում եւս մեկ ագրեսիայի ակտ է, որը շարունակում է ոչնչացնել ենթակառուցվածքները, վնասել բնությանը: Այս նոր պատերազմի արդյունքում հայկական կողմից սպանվել է 135 զինվորական, շատերը` գերի են վերցվել։ Քաղաքացիական բնակչության գնդակոծության հետեւանքով զոհվել է 1, իսկ 6-ը ստացել տարբեր աստիճանի վնասվածքներ։ Ապացույցներ կան զինվորականների, այդ թվում՝ կանանց մարմինների խեղման, այլ պատերազմական հանցագործությունների շարունակական պրակտիկայի մասին: Հայաստանի խիտ բնակեցված Ջերմուկ, Գորիս, Կապան, Վարդենիս և այլն քաղաքներից տեղահանվածների թիվը 2750 է, այդ թվում՝ 370 երեխա և 55 հաշմանդամություն ունեցող անձ։

44-օրյա պատերազմից հետո տեղի ունեցած բանակցությունները ցույց տվեցին, որ թեեւ հակամարտության յուրաքանչյուր սրման դեպքում կարող են լինել հաղթողներ եւ պարտվողներ, հակամարտությունը չի կարող լուծվել բռնության միջոցով, քանի որ դրան հաջորդում է ընդհանուր հայտարարի գալու եւ հակամարտության հետագա զարգացումը կանխելու բանակցությունների փուլը: Կարեւոր է նաեւ հասկանալ, որ հակամարտության յուրաքանչյուր բռնի փուլ ավելի ու ավելի է դժվարացնում ընդհանուր լուծում գտնելու հնարավորությունը, եւ երկարաժամկետ հեռանկարում տարածաշրջանի ժողովուրդների համար կայուն խաղաղությունը դարձնում է անորոշ պատրանք:

Զինվորների ու քաղաքացիական անձանց նկատմամբ բռնությունն ու պատճառած մահերը ժողովրդավարության բացակայության հետեւանք են: Այն նաև ռեսուրսներն ու հարստությունն իրենց ձեռքում կենտրոնացնել ցանկացող մարդկանց կողմից մարդու իրավունքների շարունակական ոտնահարումների, իշխանության անօրինական զավթման հետևանք են։ Այդ մարդկանց չի հետաքրքրում ո՛չ իրենց հարեւան երկրի բնակիչների, ո՛չ էլ իրենց հայրենակիցների կյանքը. նրանք օգտագործում են բոլոր հնարավոր միջոցներն իրենց հասարակությանն ու հակառակորդներին քարոզչության եւ բռնաճնշումների միջոցով շահարկելու, մոլորեցնելու, հիմարացնելու, լռեցնելու եւ վախեցնելու համար։

Հայաստանի և հայերի դեմ այս գործողությունը Ալիևների ընտանիքի վարչակարգի կողմից տասնամյակներ շարունակ կիրառվող ագրեսիայի շարունակությունն է՝ իրենց հայրենակիցների, քաղաքական գործիչների, իրավապաշտպանների, լրագրողների, ակտիվիստների, ադրբեջանական հասարակության ներսում ընտրակեղծիքների, կոռուպցիայի և անհավասարության դեմ բողոքող մարդկանց նկատմամբ։  Սա նշանակում է, որ եթե այս ագրեսիան հաջողվի, ապա կամրապնդվի կոռուպցիան, բռնաճնշումները, քաղաքական եւ տնտեսական իշխանության մենաշնորհացումը, իսկ Ադրբեջանի հնարավոր ժողովրդավարացումը եւ տարածաշրջանում կայուն խաղաղության հաստատումը անհայտ ժամանակով կհետաձգվի:

Ավտորիտար ռեժիմից ժողովրդավարության անցումը դժվար է եւ ցավոտ, այն պահանջում է ինչպես համախմբված, այնպես էլ անհատական ​​ջանքեր եւ ուժ: Այն նաեւ պահանջում է ըմբռնել, որ կայուն եւ խաղաղ տարածաշրջանում ապրելու միակ ճանապարհը դա ժողովրդավարության եւ մարդու իրավունքների հարգման սկզբունքներին հետեւելն է: Այս սկզբունքները կարեւոր են թե՛ հասարակության ներսում եւ թե՛ տարբեր հասարակությունների միջեւ հաղորդակցության համար:

Մենք որպես քաղաքացիական հասարակություններ՝ պետք է հասկանանք, որ ներկայիս էսկալացիան խարխլում է նույն տարածաշրջանում միասին խաղաղ ապրելու հնարավորությունը։

Ներկայիս ագրեսիան խիստ բացասական նախադեպ է ժամանակակից աշխարհի համար, երբ ավտորիտար ռեժիմը բռնություն է գործադրում, եթե խաղաղության բանակցությունները չեն հանգեցնում նրան, ինչ նա ցանկանում է: Ներկայումս մենք տեսնում ենք նմանատիպ իրավիճակ եւ ավելի լայնածավալ բռնություն Արեւելյան գործընկերության մեկ այլ հատվածում։ Մենք ողջունում ենք Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնի նախաձեռնությունը՝ հրավիրելու այս հարցով ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի արտահերթ նիստ, որը ի կատար ածվեց ս.թ. սեպտեմբերի 15-ին։

Արեւելյան գործընկերության Քաղաքացիական հասարակության ֆորումի շրջանակներում հաղորդակցության եւ համագործակցության վերջին տասնամյակի ընթացքում մենք ականատես եղանք Ադրբեջանի քաղաքացիական հասարակության եւ ժողովրդի պայքարին՝ հանուն իրենց հայրենի երկրում ժողովրդավարության ամրապնդման: Մենք նաև ականատես եղանք, թե ինչպես էին Ադրբեջանում անհատ ակտիվիստներին և քաղաքացիական հասարակությանը ենթարկում բռնաճնշումների և հալածանքների, որի հետևանքով նրանք արտագաղթում էին երկրից։ Ցավոք, քաղաքացիական հասարակության ակտիվ ներկայացուցիչներից շատերը ստիպված եղան ընդունել եւ վերարտադրել Ալիեւի ռեժիմի հիմնական գաղափարախոսությանը: Այնուամենայնիվ, մենք նաեւ ականատես եղանք նրան, որ բազմաթիվ խիզախ ակտիվիստներ հավատարիմ մնացին համընդհանուր մարդկային արժեքներին, որոնք մենք եւս կիսում ենք ԱլԳ շրջանակներում: Այդպիսի արժեքներից են ավելի լավ հասարակությունում եւ տարածաշրջանում ապրելու պատրաստակամությունը, որտեղ հարգվում են մարդկանց իրավունքները, ժողովրդավարական ինստիտուտներն արդյունավետ են եւ քաղաքական իշխանությունը պատվիրակված է ժողովրդի կողմից, այլ ոչ թե գողացված է նրանից:

Կոչ ենք անում ադրբեջանական հասարակությանը եւ հատկապես քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչներին արձագանքել ստեղծված իրավիճակին այն գիտակցությամբ, որ մենք բոլորս ապրում ենք այս տարածաշրջանում, եւ միասին պետք է ճանապարհ հարթենք խաղաղ գոյակցության համար։ Մենք պետք է գիտակցենք, որ յուրաքանչյուր բախման ժամանակ զոհված զինվորներն ու քաղաքացիական անձինք՝ մեր որդիներն ու դուստրերն են, եղբայրներն ու քույրերը, հայրերն ու մայրերը, ընկերներն ու հարեւանները։ Մարդկանց կյանքերը եւ մարդկայնությունը ազգություններից, կրոններից, քաղաքական հայացքներից ավելին են:

Կոչ ենք անում Եվրամիությանը.

— դատապարտել Ալիեւի հակաժողովրդավարական վարչակազմի նախաձեռնած էսկալացիան: Ագրեսիան հավասարապես ուղղված է թե՛ հայաստանյան, թե՛ ադրբեջանական հասարակության դեմ, քանի որ այն կորուստներ է պատճառում երկու կողմերին, ինչպես նաեւ խաթարում է տարածաշրջանում խաղաղության եւ զարգացման հնարավորությունները: Այս հարձակումը վտանգավոր նախադեպ է ստեղծում, որպեսզի թույլատրելի լինի իշխանության կողմից կամայական ուժ կիրառելը և մարդկային կյանքեր խլելը.

— ավելի գործուն ջանքեր գործադրել՝ դադարեցնելու շարունակվող ագրեսիան և շարունակելու իր հովանու ներքո սկսված բանակցությունները.

— խստորեն դատապարտել Ադրբեջանի կողմից իրականացված վայրագությունները եւ պատերազմական հանցագործությունները հայ զինվորականների և քաղաքացիական անձանց նկատմամբ.

— պահանջել անհապաղ ազատ արձակել բոլոր ռազմագերիներին, ներառյալ նրանց, ովքեր գերեվարվել են 2020 թվականի պատերազմի սկզբից ի վեր.

— կազմակերպել ԵՄ բարձր մակարդակի այց Հայաստան՝ իրավիճակը քննարկելու և միջազգային ատյաններում գործողությունները համակարգելու նպատակով.

— քննարկել միջազգային իրավական կարգի խախտման, երկրի ներսում աշխարհի ամենասարսափելի դիկտատորական համակարգերից մեկը ստեղծելու եւ գործարկելու համար Ադրբեջանի եւ դրա իշխանությունների նկատմամբ ԵՄ պատժամիջոցների կիրառման հնարավորությունը.

— նախաձեռնել քննարկումներ արտաքին դերակատարների հետ նրանց կողմից Ադրբեջանին հատկապես հարձակողական զինտեխնիկայի վաճառքը դադարեցնելու ուղղությամբ.

— ջանքեր գործադրել՝ ապահովելու ՄԱԿ-ի խաղաղապահ ուժերի տեղակայումը Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանին:

Posts navigation

1 2 3 4 5 6 10 11 12
Scroll to top